Soeverein Films
 Leren van de Geschiedenis


Over ons

Kennis van de geschiedenis is belangrijk omdat het de nationale identiteit en saamhorigheid bevordert, vooral voor de vele immigranten die ons verhaal niet kennen. Ook de jeugd vertoont weinig belangstelling in de geschiedenis. Het moet al gauw opgeleukt worden zoals het bevrijdingsfestival van 5 mei of in spelletjes worden vertaald om de interesse te wekken, zoals gebeurt op de lagere en middelbare school. Audio-visuele middelen staan daarbij centraal, want niemand leest meer.

Maar zonder de kennis van de geschiedenis, waar we vandaan komen, weten we ook niet waar we heen gaan. Erger nog; er is wat te zeggen voor het gezegde dat; “wie de geschiedenis niet kent, gedoemd is zijn fouten te herhalen”.

In de filmwereld zien we een toenemende trend naar historische fictie. Een van de eerste bioscoop films die de toon zette was “Inglorious Bastards” van Quentin Tarantino (2009), waarin een groep Amerikaans-Joodse verzetstrijders tijdens de Tweede Wereldoorlog erin slaagt Hitler te vermoorden.
Het gaf ons een ongemakkelijk gevoel. Zo is het namelijk niet gegaan en het leek eerder een kinderlijke fantasie over wraak en vergelding ipv een kans om de, even ongemakkelijke, feiten onder ogen te zien, nl. dat alle aanslagen op Hitler mislukt waren en hij zelfmoord pleegde in zijn bunker in Berlijn. Dan liever “Der Untergang” van Oliver Hirschbiegel (2004), waarin die laatste dagen van Hitler zeer overtuigend en dramatisch in beeld worden gebracht.

Historische fictie kan gemakkelijk ontaarden in geschiedvervalsing of “Fake History”. Wie trekt de grens? Veel programmamakers beschikken zelf over geringe historische kennis en affiniteit met historische thema’s en nemen kennelijk niet meer de moeite deskundigen te consulteren. Dit leidt tot allerlei blunders zoals in het “Verhaal van Vlaanderen” waarin Franse soldaten uit de Napoleontische tijd volstrekt verkeerd worden uitgebeeld met pruiken die al decennia eerder waren afgeschaft of de NPO documentaire over rampjaar 1672 waarin re-enactment scenes, die eerder passen in 1572, worden afgebeeld met toeristen en geparkeerde auto’s op de achtergrond.
Nog erger is de behoefte van filmmakers om de geschiedenis te veranderen zoals de Netflix-serie over “Queen Cleopatra” waarin valselijk geclaimd wordt dat zij een zwarte, Afrikaanse vrouw was en haar hofhouding bestond uit Afrikanen (niet van Nilotische of zelfs Macedonische origine maar eerder afstammend van de Bantoes), dit tot grote ergernis van de huidige Egyptenaren.
Vele kijkers zullen deze verhalen geloven omdat ze onvoldoende kennis nemen van de geschiedenis. Voor de meesten was het immers een saai en impopulair vak op school dat niet aansluit bij hun leefwereld. TV of film is vaak het enige medium dat hen nog kan bereiken en de kans is dus groot dat ze ook geloven dat het zo is geweest. De weg naar desinformatie en propaganda voor persoonlijke- of politieke doeleinden is dan nog maar kort.

Journalist Maria Ressa uit de Filipijnen, Nobelprijs winnaar van 2021, waarschuwt al jaren voor de gevaren van geschiedvervalsing en gemanipuleerde informatie via sociale media. Zij stelde in een interview met NRC Handelsblad van 13 mei 2023: “Maar we zitten met een systeem van sociale media waarin leugens zich veel sneller verspreiden dan feiten. Dat is enorm schadelijk. Als je geen feiten hebt, dan weet je niet wat de waarheid is. En zonder overeenstemming over de waarheid, kan er geen vertrouwen zijn. En zonder feiten, waarheid en vertrouwen, heb je geen gedeelde werkelijkheid. Dan wordt democratie onmogelijk en kan je geen enkel probleem oplossen, laat staan grote problemen als de klimaatcrisis”.

Dit wil niet zeggen dat je als film- of TV producent niet met de geschiedenis mag “spelen”. Integendeel, de geschiedenis is zo’n onuitputtelijk bron van verhalen, dat je er nog alle kanten mee op kan. Maar er is een verschil tussen het dramatiseren van geschiedenis om er persoonlijke, aangrijpende verhalen van te maken of het bieden van nieuwe inzichten of feiten en de geschiedenis willen veranderen.

Waar geloven wij in?

Wij geloven dat geschiedenis rijk genoeg is aan drama, sensatie, humor en,persoonlijke verhalen om amusement te kunnen bieden, zonder te worden verbasterd tot kinderlijke fantasieen of het verspreiden van onwaarheden.
Wij geloven dat de verhalen uit de geschiedenis waarheidsgetrouw en authentiek moeten zijn, zonder te worden gegijzeld en gemanipuleerd door bepaalde lobby-groepen of autocraten. Opdat we er van kunnen leren en begrijpen, om te respecteren welke offers onze voorouders hebben gebracht, welke bouwstenen hebben geleid tot de samenleving waarin we nu leven. Wij zien de geschiedenis als een erfenis, een geschenk van de vorige generaties aan de volgende, om lessen te leren, inzichten te verwerven, om het beter te doen.
Wat die hang naar authenticiteit betreft, bevinden we ons in goed gezelschap. Zie de kosten noch moeite die Steven Spielberg zich heeft getroost bij het maken van de Tv-series “Band of Brothers” of “The Pacific” of Ridley Scott met “the Gladiator” en “Kingdom of Heaven”. Ook recente TV-series als “Vikings” of “ The last Kingdom” verdienen alle lof.


Wat is onze rol?

Niet iedereen kan een goede historische film- of TV productie neerzetten. Dit is een gespecialiseerd vak. In onze ogen moet je een duizendpoot zijn die historische kennis en affiniteit heeft, sterke cinematografische kennis en vaardigheden en ook nog eens ervaring moet hebben met filmproducties en project management, inclusief operationeel en logistiek management, financiering en budgetbewaking en marketing.
Als beginnend productiebedrijf hebben we dit allemaal niet in huis. Derhalve werken wij in partnerschappen met ervaren producenten en filmmakers en gebruiken we ons netwerk om alle onderdelen voor een succesvolle productie bij elkaar te brengen. Dit omvat o.a.:

  1. - Het ontwikkelen van ideeen voor historische TV en filmproducties- Historisch onderzoek en locaties bezoeken
  2. - Screenplay maken
  3. - Fondsenwerving
  4. - Medewerking van historische folklore- en re-enactment groepen en deskundigen
  5. - Medewerking van vrijwilligers in het produceren van rekwisieten
  6. - Organiseren en ondersteunen van film werkzaamheden op locatie
  7. - Contact opnemen met verschillende media voor uitzend en distributie- afspraken
  8. - Begeleiding van post-production

Wie zijn wij?

De initiatiefnemer en Directeur is Mr. Drs. André Dellevoet, politicoloog, jurist en amateur-historicus, met ruim 30 jaar ervaring in internationale project en programma management, met name in Afrika.  Andre weet hoe je naar resultaten toe moet werken en hoe je mensen daarin meemkrijgt. Naast zijn werk, heeft Andre zich gespecialiseerd in de Napoleontische geschiedenis. Hij heeft een aantal Engelstalige publicaties op zijn naam staan, waaronder:

  1. -“Cowards at Waterloo”, artikel in Napoleon magazine (2000)
  2. -“The Dutch-Belgian Cavalry at Waterloo”, boek in eigen beheer, uitgebracht door uitgeverij “De Cavalerie” (2009)
  3. -“Wellington’s Brave Belgians” in Military Illustrated Magazine (2010)

De andere vennoot is de echtgenote van Andre Dellevoet, Mw. Lucie Amoin Attemene, afkomstig uit Ivoorkust, met een achtergrond van bedrijfsvoering en accounting. Momenteel werkt zij voor een internationaal bedrijf bij Eindhoven in logistiek management. Zij ondersteunt de bedrijfsvoering van ons bedrijf.

Daarnaast werken wij samen met vrijwilligers, die bijvoorbeeld de rekwisieten produceren, en een groep enthousiaste scholieren uit de regio Meierijstad, genaamd “Historical Detectives”, die allerlei ondersteuning bieden zoals: crowdfunding, verzamelen van materialen en maken van props en productie assistentie op ,locatie bieden. We zouden nergens zijn zonder deze vrijwilligers en onze partners, die per project verschillen.

Onder het kopje “projecten” kunt u zien met wie wij momenteel samenwerken.